ต้นทุนชีวิตคนเราไม่เท่ากัน ตั้งแต่หนูจำความได้ ก็มีแต่คุณ ย่า เปรียบเสมือนนางฟ้าที่คอยให้พร ย่าจะคอยบอกให้ตั้งใจเรียนและเป็นคนดี นี่เป็นพรของย่าที่ทำให้หนูตั้งใจเรียนอยู่ตลอดมา น้องเนย ศริญญา บัวหลวง ชั้นประถมศึกษาปีที่หก โรงเรียนวัดบ างนาลี่ใหญ่ ตั้งแต่จำความได้เนยมีเพียงย่าเป็นทั้งพ่อและแม่ที่ให้ความอบอุ่น
ย่าเลี้ยงเนยมาตั้งแต่อายุสามเดือน เพราะแม่ของเนยเลิกกับบุตรชายของย่าย่าเลยรับมาเลี้ยง ตัวของเนยไม่รู้สึกข าดพ่อกับแม่ เพราะมีย่าเป้นตัวแทนให้อยู่ตลอดเวลา กำลังใจของเนยไม่เคยห ายไปเลยเพราะมีย่าคอยเป็นกำลังใจให้อยู่เสมอบ้านของเนยอยู่ท่ามกลางสวนมะพร้าว ที่ดินของบ้านมีคนใจดีให้เช่าอยู่มานาน
สมาชิกในครอบครัวมีเนยกับย่า และพี่น้องอีกสองคนที่อาศัยอยู่ด้วยเพื่ออนาคตของหลานย่าวัยเจ็ดสิบห้าปีต้องทำงานหนั ก ทำให้ไม่มีเวลาอยู่บ้าน ย่าออกไปทำงานทุ กวัน เนยจึงต้องเป็นเสาหลักของครอบครัว ดูแลน้องเนยตื่นตั้งแต่ตีห้าเพื่อรับผิดชอบงานบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า และทำกับข้าวให้กับน้อง
วันหยุดของคนอื่นควรเป็นวันที่ได้พักผ่อน แต่สำหรับเนยวันหยุดเป็นช่วงเวลาที่มีค่าในการช่วยเหลือครอบครัวเสาร์อาทิตย์หรือปิดเทอม เนยจะมาทำงานเจ็ดโมงปลอกมะพร้าว ขนมะพร้าว ต้องออกแรงมาก เนยบอกตัวเองเสมอว่าต้องเข้มแข็ง งานมะพร้าวงานจะเหมาะกับงานผู้ใหญ่ แต่สำหรับเนยคิดว่าไม่ใช่ เพราะเนยสามรถทำได้งานของเนยคือขนมะพร้าว และกระทอกเปลือกออก หลังจ า กนั้นเจาะน้ำ และลูกมะพร้าวใส่ตระกร้า คิดเสมอว่ามันไม่เกินกำลัง เนยบอกว่าไม่เหนื่อยเลยเพราะทำงานหนั กหนั กมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ทำแล้วสบ ายใจได้แบ่งเบ าภาระของย่าช่วยงานย่าทำให้เราได้เรียนสูงๆ ได้แบ่งเบ า ได้ทุนเพิ่มมากขึ้น
วันนี้ “ท้อ” ไม่เป็นไรขอ “ใจสู้” “พรุ่งนี้” ยังมีอยู่ให้ “แก้ไข” มีความหลัง เป็นบทเรียนใช้สอนใจ “อนาคต” วันข้างหน้าเป็นอย่างไร อยู่ที่เรา.. คำว่าสำเร็จในชี วิ ตไม่ใช่วันรับปริญญาแต่เป็นวันที่มีปัญญา หาเลี้ยงพ่อและแม่ได้ ที่มา : shw98.com เรียบเรียงโดย เพจเกษตรบ้านทุ่ง
