“ครูจิ๋ว” ครูผู้ไม่เลือกความสบาย แต่เลือกที่จะเป็น “ครูข้ างถนน” อุทิ ศตนสอนเด็กตามไซต์ก่อสร้าง ทั้งยังช่วยให้เด็กเ ร่ ร่ อ นทั่วไปได้เข้าถึงการศึกษาและมีอาชีพ มีที่ยืนในสังคม
แม้จะฐานะย า ก จ นและกำพร้ าพ่อ แต่ด้วยความมุมานะใฝ่เรียน ทำให้ “ครูจิ๋ว” ทองพูล บัวศรี ได้รับทุนการศึกษาจากมูลนิธิร่วมจิตต์น้อมเกล้าเพื่อเยาวชน ช่วยต่ออนาคตด้านการเรียน ขณะเดียวกัน ครูจิ๋วต้องทำง านไปด้วย เรียนไปด้วย โดยทำง านสารพัด เพื่อให้สามารถเป็นเสาหลักส่งเสียน้องๆ อีก 7 คนได้มีโอกาสเรียนด้วย
“ครูจิ๋วก็เรียนหนังสือด้วย ทำง านด้วย รับจ้างทุกอย่าง ตั้งแต่เขียนหนังสือให้ครู คัดลายมือ ครูสอนพิเศษ” “ตอนเรียนจบ (ปริญญาตรี วิทยาลัยครูพระนครศรีอยุธยา) เราอย า ก ทำง านบนดอย แต่แม่บอกว่า อย่าไปเลย มันไกล เราเป็นลูกสาวคนโต ต้องดูแลน้องๆ แทนแม่ แม่บอกไม่รู้แม่จะจากไปวันไหน เลยต้องมีคนโตคอยประคับประคอง”
ครูส่วนใหญ่อาจเลือกประกอบวิชาชี พครูตามโรงเรียนทั่วไป ไม่ว่ารัฐหรือเอกชน แต่ “ครูจิ๋ว” เลือกที่จะเป็นครูข้ างถนน สอนเด็กย า ก จ น-เด็กด้ อ ยโอกาส ไม่ว่าจะเป็นเด็กเ ร่ ร่ อ น เด็กลูกก ร ร มกรก่อสร้างตามไซต์ง านต่างๆ โดยไม่เลือกว่า เด็กเหล่านั้นจะเป็นเด็กไทยหรือต่างด้ า ว
“พอเรียนจบมาปี 2531 เรามาเจอคอลัมน์เล็กๆ ว่า มูลนิธิสร้างสรรค์เด็กรับสมัครครูเดินสอนในแหล่งก่อสร้าง ครูก็มาสมัครเลย” การจะเป็นครูในไซต์ก่อสร้าง แม้ไม่ง่าย แต่ไม่ท้อ!! “หน้าที่ของครูเดินสอนในแหล่งก่อสร้าง ก็คือไปขอเขาสร้างโรงเรียนในไซต์ง านก่อสร้าง ไม่ใช่เราสร้างนะ หมายถึง ผู้รับเหมาต้องสร้างโรงเรียนให้เรา แต่ผู้รับเหมาเขาก็ มาทำไม? วุ่นวาย เขาไม่เห็นความสำคัญ มันใช่ครูจริงหรือเปล่า? มาเดินแหล่งก่อสร้าง จบครูมาหรือเปล่า? หรือเป็นพวกหล อ กล ว ง?”
เมื่อผู้รับเหมาไม่ไว้ใจ ครูจิ๋วต้องหาบ้านร้ างในแหล่งก่อสร้าง เป็นที่สอนเด็กแทน และหลังจากเกิดเหตุการณ์ลูกของผู้รับเหมาเหยียบตะปู และได้ครูจิ๋วช่วยพาไปโรงพยาบาล ทั้งผู้รับเหมาและเจ้าของโครงการจึงเปิดใจ ให้ครูจิ๋วไปใช้บ้านทาวน์เฮ้าส์ตัวอย่างเป็นโรงเรียนสอนเด็กๆ ลูกก ร ร มกรก่อสร้างได้
ครูจิ๋วไม่ใช่แค่ครูสอนเด็กๆ ในไซต์ก่อสร้าง แต่ลงทุนนอนในแหล่งก่อสร้างด้วย ซึ่งบางไซต์ง านมีความย า ก ลำบ า ก น้ำก็ไม่มี ทำให้ครูต้องเดินไปหาบน้ำไกลเป็นกิโลๆ แต่ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน ครูก็มีความสุข
“ประมาณ ก.ค.ปี 31 ครูไปเปิดศูนย์เด็กก่อสร้างที่พุทธมณฑล …อยู่นั่นเด็กเยอะ 100 คน ครู 1 คน ผู้ช่วย 1 คน พูดได้เลยว่า มันเหนื่อย ไม่รู้จะเหนื่อยยังไง แต่มีความสุข …มีวันหนึ่ง ครูก็หาบน้ำ ปกติไม่มีน้ำ เราต้องไปหาบน้ำจากบ่อของผู้รับเหมาไกลเป็นกิโลเหมือนกัน เอามาอาบ มาต้มนม ทำกับข้าว ล้างจาน เจ้าของโครงการมาเจอ เขาบอก ครูมาทำอะไร หาบน้ำกระเตง 2 ใบ ใช้ไม้คานเลย รุ่งเช้าเขาชวนเราไปออฟฟิศ เขาบอก ครูอยู่ที่นี่มาตั้งหลายเดือน น้ำไม่มีเหรอ ไม่มี เขาเลยเอาแทงก์มาให้และเอาน้ำ มาใส่ให้ทุ ก 3 วัน…”
แม้ครูจิ๋ว จะเป็นครูผู้หญิงคนเดียวที่ลงทุนนอนในแหล่งก่อสร้างเพื่อสอนเด็ก แต่ไม่เคยได้รับอันตราย เพราะมีแต่คนรักและปกป้อง
“คนที่เราไปเจอ ร้อยพ่อพันแม่ และคิดไม่เหมือนกัน แต่มันจะพิสูจน์กันที่ว่า เราจริงจังกับเขาแค่ไหน ถ้าเราจริงจังกับเขา เราก็คือนางฟ้าเทวดาสำหรับพวกเขา การปฏิบัติตัวในแหล่งก่อสร้าง ถ้าไม่ยุ่ งกับสามีคนอื่นเขา ไม่ยุ่งกับลูกเมียคนอื่นเขา ครูอยู่ได้สบาย เราไม่เคยได้รับอะไรจากอุบั ติเหตุเลย มีแต่คนปกป้องพิทักษ์เรา เรา จริงจังในการทำง าน และเยี่ยมเคส เราไม่ทิ้ งเคส เมื่อเด็กเรียนได้ระหว่างทาง จะไปต่อมัธยม เราก็วิ่งหาให้”
ปัจจุบัน ครูจิ๋ว ในฐานะผู้จัดการโครงการครูข้ างถนน มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ยังคงมุ่งมั่นสอนเด็กตามไซต์ก่อสร้างต่างๆ โดยมีผู้ช่วยอีก 2 คน คือ ครูซิ้ม (มลวิภา ลีลายุทธ) และครูรักษ์ยิ้ม ภูรีเลิศ พร้อมกับรถปิคอัพดั ดแปลงคู่ใจใช้ใน “โครงการเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่” ของมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก
ที่เปรียบเสมือนโรงเรียนเคลื่อนที่ ตระเวนพาครูไปสอนเด็กตามไซต์ก่อสร้างต่างๆ และทุกครั้งที่ไป ก็จะขนอุปกรณ์การศึกษาพร้อมถุงยังชี พไปมอบให้เด็กๆ ด้วย เพราะตระหนักดีว่า เด็กเหล่านี้ไม่เพียงเข้าไม่ถึงการศึกษา แต่ยังมีปัญหาคุณภาพชี วิ ตอีกด้วย การช่วยเหลือเด็กๆ ไม่ว่าเด็กไทยหรือต่างด้ า ว ไม่ใช่แค่ให้พวกเขาได้เรียนหนังสือ แต่ยังช่วยแก้ปัญหากรณีเด็กยังไม่มีใบเกิด ยังไม่ได้ฉีดวั คซี น ฯลฯ
เช่นเดียวกับเด็กเ ร่ ร่ อ นทั่วไป ที่สังคมอาจไม่เห็นค่า แต่ครูจิ๋วมองว่า เด็กเหล่านี้ ถ้าท้องไม่อิ่ม ก็จะไปลั กข โ ม ยเขา และโอกาสก่ออ าชญาก ร ร มจะสูง ครูจึงเดินหน้าลงพื้นที่เพื่อช่วยให้เด็กเหล่านี้ได้เข้าสู่ระบบการศึกษาและมีอาชีพ
ทำไมครูจิ๋วจึงเน้นให้เด็กได้เข้าถึงการศึกษา? เพราะจากประส บการณ์ตรงของครูยืนยันได้ว่า การศึกษา ช่วยให้คนเราสามารถพัฒนาตนเองได้ “ครูย า ก จ น ถ้าไม่มีโอกาสศึกษา ก็ไม่สามารถพัฒนาตนเองได้ และครูจิ๋วก็มีหน้าที่นำโอกาสที่ครูเคยได้รับการศึกษา มาสู้ให้เด็กเหล่านี้ ให้เขามีที่ยืน”
กว่า 33 ปีแล้วที่ครูจิ๋วได้อุทิ ศตนทำง านเพื่อเด็ก ทั้งเด็กเ ร่ ร่ อ นข้ างถนน และเด็กตามไซต์ก่อสร้าง โดยไม่หวั่นเกรงอันตรายหรือความย า ก ลำบ า ก ครูจิ๋วไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่า อย า ก เห็นเด็กเหล่านี้ เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี สามารถพึ่งพาตนเองได้ ไม่ก่อปัญหาหรือเป็นภาระต่อสังคมในวันหน้า สำหรับครูจิ๋ว จะเดินหน้าเป็นครูข้ างถนน เป็นโรงเรียนเคลื่อนที่ของเด็กๆ ย า ก ไร้ต่อไป ตราบที่ยังมีแรง
ขอขอบคุณข้อมูล : news1live.com
ภาพ : มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก
เรียบเรียงข้อมูลโดย : เพจเกษตรบ้านทุ่ง
